Ben Bir dilek tutmuştum zamanın birinde aslında herkesle aynı sayılırdı ama olmadı hayat eşit davranmıyor herkese.
Birine ölürcesine bir sevgi veriyor, diğerine acıyla yoğrulmuş önü tıkalı bir sevgi ve sana diyor ki bunu yıllar boyu çekeceksin senin payına düşen bu, ne kadar adil kararını siz verin.
Sevgi her yerde aynı sevgi değil mi, kalp her yer de aynı değil mi, peki ya biz aynı aşkı yaşamıyor muyuz? Bu sorular uzar gider ama kısalan hayatlar ne olacak peki bir sevgi ya da bir sevgili uğruna bir ömür beklemek her zaman söylediğim gibi bir sadakat nöbeti ne kadar gerekli bu acı bu bekleyiş?
Biz olmak ne demek hiç bilmeyenler var hep sen olarak kalmışlar, ama aşkında başka bir biz hali var sen olamama hali, yani bu hali kabullenmek biraz sancılı oluyor ama zamanla biz olmanın dayanılmaz güzelliği sevindiriyor insanı.
Siz hiç bizken sen oluverdiniz mi birden ben oldum, bizdim ben oldum ve ben ben olalı hiç bu kadar benle tek başıma kalmamıştım.
Bizli haller en güzel haller ve bu hali yaşamayan bence boşuna yaşıyor kendiyle tek kalma halini ve bizler senlere yol veriyoruz bazen, bazen de onlar bize yol veriyor ne garip.
Sanki bu dünyaya tek başımıza gelmemiş gibi onlarsız olamıyoruz ve onlarla doğmuş gibi yaşıyoruz, sanki onlar yokken dünya da duruyormuş gibi ya da trafik akmayacak, kıtlık çıkacak ve dünya yerle bir olacak, buda biz olmanın kıyamet hali.
Şimdi dönüp geçmişe bakıp kaç kere biz olduk ona bakmak lazım, gerçekten biz miydik yoksa kandırıldık mı?
Bazen bazılarına siz ne kadar güzel biz olmuşsunuz dedik ve bir baktık onlarda senlik duygularına yenik düşüp ayrılmışlar, buda aşkın nazar hali olsa gerek.
Bir gün bir bakmışsın geçmişten bir o gelmiş seni o yıllardaki bize götürmüş yani biz olduğun yılları bir anda yeniden yaşamışsın, fakat bu bir hayalmiş sadece birden uyanmışsın ve gerçeklerle yüzleşip hala sen olduğunu fark etmişsin buda aşkın hayal hali.
Şuan nelerden eminsin hiç düşündün mü ya da emin olduğunu sandığın duyguların seni yanıltmasın? Sen onu unuttun mu gerçekten, sen olmaya alıştın mı, bu o kadar kolay mı sence?
Buda aşkın soru hali.
Biz, siz, onlar yani biz buna kısacası biz olan hayatlar diyoruz ve bir yerde kopup senliğe doğru giden sır dolu hayatlar.
İlk günlerde biz olma hali o kadar güzeldir ki asla sonu gelmeyecek sanırsın ama yavaş yavaş sonu geliyordur ve sen göremiyorsundur.
Kim bilir kaç hayat kaç hayata emanet edildi ve kaç aşık biz olduklarını unutup sen olma halini seçti onları terk edip gitti.
Kalmak kolay değil yıllarca biz olarak bunu çok âşık bilmiyor ve hep biz olarak kalacaklarını sanıyor ama sen duygusu öyle bir bencillik veriyor ki insana bir anda sen olup çıkıyor.
Biz olmak kolay değil ama zor da değil biraz sevgi, biraz yalandan arındırılmış hayat, biraz hoşgörü, büyük ölçüde sabır ve sadakat en önemlisi.
Biz ne demek bilmeyenler bu yazıyı okuduklarında eminim biz olmak için çaba sarf etmeye başlayacaklar ve yeni bizler oluşacak.
Biz olmanın o dayanılmaz tadını sonunda büyük bir sen olma hali de olsa yaşamak gerekir ve bu acı hali bile biz olma duygusu kadar bağışıklık yapar insana oda bazen tatlı gelir insana ve zaman sana bizken sen olmayı çok acı öğretir.
BİZ OLMA YOLUNDA HEP IŞIKLI YOLLARDA YÜRÜMEK DİLEĞİYLE.
İbrahim KAPLAN – MABETH
03 ARALIK – PERŞEMBE / 2009
Kayıtlar
