Bir Minik Kız Çocuğu

Her gün onlarca kız çocuğu, okuldan alınıp çocuk yaşta ya evlendiriliyor yada işe veriliyor.Babası yaştaki adamlarla zorla evlendirilip her gün şiddet görüyorlar.Kendi yaşıtları oyunlar oynarken onlar hayatın tüm acılarını küçücük omuzlarına yüklemek zorunda kalıyorlar.Yaşıtları okula giderken onlar her sabah fabrikanın yolunu tutup minicik elleriyle en ağır işlerde çalışmak zorunda kalıyorlar. Bu ülke bizim, bu çocuklar bizim.Unutmayın biz de bir gün çocuk olduk. Ve biz okul sıralarında hayatın "H" sini görmemişken onlar hayatın en ağır şamarını her gün suratlarında bir tokat gibi hissediyorlar.

Bu ülkede yeni emeklilik yasasına yetişsin diye bakanlar,milletvekilleri bile küçücük çocuklarını sigortalı gösterirken, binlerce çocuk çalışmak zorunda kaldıkları yada bırakıldıkları için sigortasız, üç kuruşa çalışıp okulu sadece önünden geçerken görebiliyor.

27.04.2009 - Geleceğe Mektuplar - Mustafa Akbulut







Ona her gün rastlardım, kuyruğun bir ucunda
Bir minibüs parası, sımsıkı avucunda
Uykusuna doymamış, kırpışan gözleriyle
Anlarsa baktığımı, başı inerde öne.
Bildiğim kadarıyla ölmüş anne babası
Okulundan koparıp işe koymuş ablası
Ne rüyalar görürdü kim bilir yol boyunca
Hep gülümserdi yüzü ansızın uyanınca.
Bir minik kız çocuğu, saçları darmadağın
Yollarda yalın ayak üşür.. üşür... üşür elleri...
Meraklandım bir kaç gün durakta görmeyince
Tanıyanlar söyledi inanmadım ilk önce.
Dalmış bir gün rüyaya mavi önlük içinde
Fabrika değil sanki, bir okul bahçesinde.
İşte o an dişliler kapmış iki elini
Böyle ödemiş yavrum rüyanın bedelini.
Tebessüm donup kalmış ağzının kenarında
Solu vermiş minik kız henüz ilk baharında.
Bir minik kız çocuğu, bir minik kuş yüreği
Ölümün kucağında üşür... üşür... üşür elleri...

Söz:Yusuf Hayaloğlu